navidad, año nuevo y Cordoba

Hola,

Ja alweer een maand geleden, kerst, oud&nieuw zijn geweest en ben op vakantie geweest. Dus zal maar even gaan vertellen hoe alles is gegaan.

De 24ste kerstavond.
Ik ging met Ailen bij haar vader eten en Carlos en Adriana gingen naar Santa Fe, naar de familie van Carlos. We gingen s middags er al naar toe en hebben daar gegeten. Haar broertje leert nu een beetje praten en noemde me de hele tijd nene. Ik moest overal mee naar toe buiten naar de schildpad, naar de vissen. Zo schattig. Maar ik was moe, toen ben ik rond een uur of 4 in slaapgevallen aan de tafel. Ben wakker gemaakt zodat ik in een bed kon slapen en heb ik geslapen tot 6 uur. Daarna kwam de familie van de vrouw van Ailens vader op visite en rond 8 uur de opa en oma van haar. Wij ons omkleden en klaar maken voor s avonds. Was heel gezellig. Muziek aan, gekookt en de oma kan heerlijke toetjes maken dus dat was niet zo goed voor me diabetes, maar ja het is maar 1x kerst.
Rond 12 uur ging Ailen zich omkleden als Kerstman om dan met de cadeaus naar binnen te komen. Maar zodra bauti (broertje) haar zag begon hij keihard te huilen en duurde het een half uur voor hij gekalmeerd was. Toen cadeaus opengemaakt ik heb een tasje gekregen en een bloem voor in me haar. Toen nog champagne gedronken en de muziek weer aan. Maar elke keer als buiten wat bewoog begon bauti weer heel hard te huilen, zo zielig. Vooral om dat er na 12 uur nog familie van de vrouw langs kwam. Rond een uur of 3 op zoek naar een taxi, maar de vader woont nogal ver van het centrum dus het duurde wel even. En thuis hadden we een cadeaus van Adriana uitgepakt, een T-shirt. En toen bedje in.

De 25ste gingen we s middags eten bij de tantes van adriana, twee lieve vrouwtjes die al heel de ochtend in de keuken stonden voor ons. Heerlijke kip gegeten uit de oven. Toen ze de kip uit de oven haalde komt er natuurlijk hele warme lucht uit dus zette ze een duikbril op wanneer ze in de oven keek. Geweldig gewoon. En nog een ijsje gehaald. Toen naar huis en s avonds kwamen adriana en Carlos weer thuis en de rest van cadeaus uitgepakt. Heb nog een T-shirt, een armbandje van de papa van carlos en dan nog dingetje voor in me haar.
Moet wel zeggen dat ik helemaal geen kerstgevoel had. Ookal heb ik wel eens eerder kerst gevierd in een warm land, had het nu helemaal niet. Daardoor ook mijn cadeaus echt op het laatste moment gekocht, want dacht elke keer van ooh heb nog genoeg tijd.
Nou de 26ste met me ouders geskyped die toen in Denemarken zaten op 2de kerstdag, hier was kerst alweer geweest.
De rest van de week niet heel veel gedaan. Naar de film geweest met ailen en Woensdag de 30ste nog even koffie gedronken s ochtends met Petra. Want na oud&nieuw zou zij van familie veranderen en die wonen in Mendoza zo’n 12 uur van rosario af.
Die middag vertrok ik naar Santa Fe om daar oud&nieuw te vieren. Een rit die normaal zon 1,3 uur duurt maar door een paro en een verkeerde afslag 4 uur. Gelukkig heb ik kunnen slapen in de auto. En Santa Fe sliepen ailen en ik bij de vader van carlos. Een oude man die alles wilt weten, heel leuk maar ook vermoeiend. Die avond heb ik een tour gehad van de stad. Het is een stuk kleiner dan rosario maar wel leuk.
De volgende dag was oudejaarsdag, weer helemaal niet zo’n gevoel. Hebben lekker rustig aan gedaan die dag. S ochtends even het centrum in met ailen en s middags uit eten. Toen wouden we even naar rincon waar het huis met zwembad is van de broer van carlos. Maar hij nam zijn telefoon niet op dus wij naar huis en toen we allemaal boven zaten en mate hadden belde Polo dat hij thuis was en of we dan langskwamen. Dus wij huppakee weer in de auto en naar het huis. Daar aangekomen gelijk ik het zwembad, de hond viel er ook nog in omdat toen hij rond rende hij de rand niet zag. Na een paar uurtjes naar huis en klaarmaken voor de avond. We gingen bij de andere broer van carlos eten. Alleen de vader van carlos was in slaap gevallen dus waren we daar rond 11 uur. Maar we waren niet de laatste. Er was veel familie en een lading heerlijk eten. Toen heb daar zitten praten met de neefjes enzo en toen plotseling was het 12 uur geweest. Dus iedereen zoenen champagne en vuurwerk. Er is daar helemaal niet zoveel vuurwerk als in Nederland en ook ging niet iedereen naar buiten om te kijken. Heel anders. Nou foto’s gemaakt. en weer verder met eten. En toetjes. Rond een uur of 3 half 4 nog langs vrienden van carlos en daar weer champagne en koekjes. En toen naar huis. Volgende morgen om 3 uur op en gegeten. Rustig aan gedaan en de volgende dag naar huis.
Die week erna weinig gedaan. Had Spaans en lekker boven op het terras gelegen.

Die zondag de 10de s avonds naar Cordoba. Een rit met de bus van 7 uur. Gelukkig slaap ik makkelijk dus heb bijna heel de reis geslapen. In Cordoba moesten we nog even verder met de bus naar Bailet Masse, het dorpje waar het huis staat. Het is een klein huisje maar met een enorme tuin met fruitbomen. En uitzicht op de bergen. Echt super mooi. Broodjes gehaald en het zwembad s middags opgezet met carlos. Wat wel nodig was, want in Cordoba is het warm. Niet zo warm als in rosario gelukkig maar een zwembad is altijd fijn. Die avond naar Cosquin een dorpje verderop wat heel populair is. Veel mensen en heel veel artisanaal winkeltjes (handgemaakte dingen). Rond een uur of 1 zaten we nog buiten en plotseling viel het licht uit. En dat in heel het gebied door een torment.
Volgende dag s ochtends naar dique san roque. Een hele grote dam midden in de bergen en een enorm meer. Alleen er was bijna geen water. Het stond namelijk 7 meter te laag. Maar wel heel leuk om te zien. Daar nog even langs de winkeltjes gelopen en een mate gekocht voor wanneer me ouders komen. Carlos heeft van bijna elke minuut een foto gemaakt, zo grappig moeste elke keer poseren of wachten tot hij klaar was. S middags met de trein voor mij meer een tram. De tren de las sierras rijd door de bergen naar Cordoba en is de eerste trein buiten bs. As. Waar passagiers in kunnen, er komen dus veel mensen opaf. De trein zou vertrekken om 3 uur maar doordat iedereen met de trein om de foto wou vertrok hij een half uur later. Van Cosquin naar Cordoba was 2,5 uur het is wel een mooi ritje en iedereen loopt met zijn camera rond. Toen plotseling begon iedereen een beetje harder te praten want ja er kwam een tunnel aan. En toen deed de conducteur ook nog het licht uit. Iedereen gillen en foto’s maken en na de tunnel klappen, geweldig. Voor ons is dat doodnormaal een trein, maar hier zo bijzonder. In Cordoba dus bus terug genomen en weer binnen een uurtje thuis. En s avonds lekker asado gegeten.
Volgende dag in de tuin zonnen en in het zwembad liggen. S avonds naar Carlos Paz. Ander stadje, waar heel veel boliches zijn en theatershows en ook enorm veel mensen. Midden in de stad loopt de rivier waar je normaal met bootjes kan varen maar nu was er een klein stroompje. Want er is geen water.
Nou in het centrum naar de winkeltjes maar ze waren bijna allemaal het zelfde artesanaal en T-shirts met van de teksten. Wel heb ik me bombilla gekocht. En hebben we daar gegeten.
Donderdag heel de dag bij het huis, in het zwembad, spelletjes gedaan, bruin geworden.
Vrijdag ochtend ben ik met carlos naar het museum geweest en adriana en ailen gingen nog even naar carlos Paz. De rest van de dag weer rustig en s avonds asado.
En zaterdag was de laatste dag. Alles opgeruimd en schoongemaakt en rond half 11 zouden we de bus nemen. Dus wij staan te wachten bij de bushalte. En zo’n 20 minuten na de vertrek tijd kwam er een bus aan met rosario op het bordje. Carlos hand uitsteken maar hij reed gewoon door. Niemand natuurlijk in de stress, dit was vast een andere, we wachten gewoon. Wij wachten en ik dacht echt van nou daar staan we dan bus al lang vertrokken. Toen ongeveer half uur later kwam er weer 1 aan. Dit was de juiste maatschappij en carlos weer hand uitsteken en weer reed de bus door. Nu waren we wel een beetje in de stress, want ja wat nu. Wij bedenken van dan nemen we een gewonen bus naar Carlos Paz en kijken wanneer de volgende vertrekt. Na ongeveer 10 minuten kwam er een man aan lopen hij was van de bus. Ze hadden te laat gerealiseerd dat wij daar stonden en waren om de hoek geparkeerd. Wij daar snel heen lopen, want de bus liep al een uur achter op schema. Bijna niemand zat in de bus en ik had 2 stoelen voor mezelf. En weer heel de reis geslapen.
Nou deze week weinig gedaan, het is gewoon z warm. Heb nu mijn Spaans s ochtends en het zweet loopt gewoon naar benden als je buiten bent ook zo vroeg. Verder naar dokter geweest en gelukkig niks aangekomen in die laatste weken met al dat eten. Ook zou ik een dag naar een vriendin gaan die een huis in perez heeft maar ze ging plotseling naar Buenos Aires dus dat hebben we verplaats tot na mijn reisje naar Bariloche. Daar ga ik morgen namelijk heen en de 6de waarschijnlijk naar Annemijn in Acebal voor de carnaval, maar dta is nog niet zeker.

De foto’s komen eraan. Iedereen nog bedankt voor de kaarten en Roos voor de oorbellen. Ik vind ze heel leuk. Ook nog vind ik het leuk om te weten dat jullie me nog steeds volgen, want zit hier alweer een half jaar. De tijd gaat snel.

Besito arita

ooh en op de site staat dat het 27 graden is met regen maar nee hoor. zon, bloedheet en blauwe lucht.
ooh en mijn ouders hebben ook een site voor hun reis in argentinië het de www.delindt.waarbenjij.nu