bienvenida y el fin del mundo
Door: arita
Blijf op de hoogte en volg Arita
28 Februari 2010 | Argentinië, Rosario
hola,
nou op dit moment ben ik met mijn ouders en vriendin in rosario. maar voor ik daar over begin vertel ik eerst even hoe mijn eerste week in mijn nieuwe gezin was en mijn vakantie naar het einde van de wereld.
Acebal. daar woon ik nu. om 8 uur ´s ochtends had ik een remis naar acebal met mijn coordinadora. het afscheid met mijn oude familie was best vreemd. de avond ervoor nog veel gepraat en die ochtend afscheid genomen en bedankt voor alles. toen met al mijn spullen ( 3 koffers en 4 tassen + hockeystick) naar acebal. je toen werd ik toch wel zenuwachtig. ookal had ik ze dat weekend ervoor al ontmoet, want ik was naar acebal voor de carnaval gegaan.
nou om 9 uur stond ik voor de deur. bijna iedereen lag nog te slapen en mijn nieuwe papa was aan het werk op de campo. nou dit huis en gezin was wel wat anders. het begon dat mijn coordinadora zei dat ik een taak in huis moest hebben. nou dat hoefde niet van mijn nieuwe moeder. uiteindelijk gaf mijn coordinadora het op. toen naar me school om mij in te schrijven, maar de directrice was er niet. dus dat moest dan een andere keer gaan gebeuren.
thuis werden ondertussen omstebeurt mijn nieuwe zussen wakker. en ja toen kwam ik er wel achter hoe druk dit zou gaan worden. 6 mensen die allemaal tegelijker tijd alles van je willen weten. hardstikke leuk natuurlijk. voelde me gelijk thuis. later mijn papa ontmoet. en gelijk met me zussen vueltas door het dorp gereden en s middags bij het zwembad assado gegeten. daar veel vriendinnen van iedereen ontmoet en s avonds of eerder s nachts mate gedronken op het plein. waar annemijn de andere nederlandse chica erbij kwam zitten.
nou vrijdag mijn bienvenida. heel de dag bezig geweest met mensen uitnodigen en geld ophalen. op het laatste moment was alles pas geregeld, maar ja dat is argentina. een super leuke avond gehad en aan het einde kletsnat door een water gevecht. toen nog met een groepje naar mijn huis om te ontbijten en rond een uur of 8 me bedje in.
we worden elke dag rond 11 uur wakker gemaakt voor het middag eten en daarna gewoon weer een lekkere siesta. de rest van de dag lekker rond hangen bij vrienden mate drinken, kaartspelletjes spellen en rond een uur of 5 naar bed. zaterdag was ik naar een salsa show geweest en daarna door naar een bar om daar na door te gaan naar de boliche.
ondertussen kan ik merken dat mijn spaans al weer beter is geworden dat moet ook wel als er altijd 5 meiden alles door elkaar aan je te lopen vertellen.
nou jullie merken wel dat ik het erg naar me zin heb in dit kleine dorpje. en helaas moest ik na een week al weer weg. met een groot afscheidscomite werd ik uit gezwaaid en na een paar uur kreeg ik al de eerste smsjes dat ze me al miste.
Ik ging namelijk naar ushuaia, het einde van de wereld. maar voor ik daar was had ik een bus rit van 4 ur naar bs. as. en nog een vlucht van 4 uur. en ja daar waren we dan in de zuidelijkste stad ter wereld. en gelijk ook een stuk kouder van zon 30 graden naar 10. dus daar liep ik met mijn skijas, sjaal, muts en uggs. want het was een grote overgang. maar wel lekker na 3 maanden wat echte verkoeling.
die eerste dag naar het museo del fin del mundo. dit stelde niet echt veel voor. en de rest van de tijd vrij.
de volgende dag naar parque de la tierra del fuego. veel natuur en in de trein geweest.ook heb ik en stempel in mijn paspoort gehaald van het einde van de wereld. uiteindelijk lunch op een boot waar we naar een paar eilande voerde met zeeleeuwen en vogels die pinguins moesten zijn. in het hotel een siesta geslapen en s avonds naar een restaurant waar blijkbaar al tijden niemand geweest was. na het eten de coordinadores overgehaald dat we mochten blijven en toen kareoke gezongen, helaas werden we na een aantal liedjes het podium gestuurd.
de dag erna hadden onze begeleiders het leuke idee om naar de berg te gaan lopen. dit zou 3 kilometer zijn maar we moesten de berg ook nog op. gelukkig hadden we ze al snel overgehaald om een taxi te nemen. toen met de stoeltjes lift naar boven, en de rest van de tocht lopend. zelf ben ik naar een tijdje gestopt met lopen en ben ik terug gagaan naar het restaurant onder aan de berg voor een lekkere warme chocomel.
die dag erna weer vrije tijd en s middags vlogen we door naar el calafate. op het vliegveld had ik even mijn mail gelezen en even meegedeeld hoeveel gouden medailes we hadden.
de volgende dag naar el calafate als je in het vliegtuig zit vlieg je echt over niks. zo ver je kan kijken is er gewoon niks. ook toen we geland waren stonden we buiten van, ja waar zijn we beland. eerst moesten we nog een bus rit van 20 min. naar de stad. en el calafate gingen we naar de glaciaal.de grootste ter wereld en hij was ook echt enorm. elke keer hoorde je het ijs afscheuren en viel er weer een stuk in het water. super mooi om te zien. s avonds weer uit eten .
de dag erna deden we een ijsbergen tour met de boot zodat we het nog beter konden zien. en weer super mooi. ook weer condors gezien. maar het is daar wel europa. je hoord over engels, nederlands en duits. dit omdat de reizen gewoon te duur zijn voor de argentijnen. beetje jammer. maar wel leuk.
na het avond eten mochten we nog naar een bar, waar we veel mensen tegen kwamen van de boot. super gezellige avond weer en rond een uur of 3 terug naar het hotel. de volgende ochtend uit checken en nog naar een museum gegaan, maar onze begeleiders hebben absoluut geen richtingsgevoel dus zijn we wel 20x fout gelopen.
nou s middags in het vliegtuig terug naar bs. as. en weer een busrit van 4 uur naar rosario. waar ik naar mijn ouders zou gaan.
maar dit verhaal is wel erg lang geworden dus volgende keer vertel ik over mijn vakantie met mijn ouders. maandag gaan we naar salta en zaterdag ben ik weer thuis.
un beso grande
nou op dit moment ben ik met mijn ouders en vriendin in rosario. maar voor ik daar over begin vertel ik eerst even hoe mijn eerste week in mijn nieuwe gezin was en mijn vakantie naar het einde van de wereld.
Acebal. daar woon ik nu. om 8 uur ´s ochtends had ik een remis naar acebal met mijn coordinadora. het afscheid met mijn oude familie was best vreemd. de avond ervoor nog veel gepraat en die ochtend afscheid genomen en bedankt voor alles. toen met al mijn spullen ( 3 koffers en 4 tassen + hockeystick) naar acebal. je toen werd ik toch wel zenuwachtig. ookal had ik ze dat weekend ervoor al ontmoet, want ik was naar acebal voor de carnaval gegaan.
nou om 9 uur stond ik voor de deur. bijna iedereen lag nog te slapen en mijn nieuwe papa was aan het werk op de campo. nou dit huis en gezin was wel wat anders. het begon dat mijn coordinadora zei dat ik een taak in huis moest hebben. nou dat hoefde niet van mijn nieuwe moeder. uiteindelijk gaf mijn coordinadora het op. toen naar me school om mij in te schrijven, maar de directrice was er niet. dus dat moest dan een andere keer gaan gebeuren.
thuis werden ondertussen omstebeurt mijn nieuwe zussen wakker. en ja toen kwam ik er wel achter hoe druk dit zou gaan worden. 6 mensen die allemaal tegelijker tijd alles van je willen weten. hardstikke leuk natuurlijk. voelde me gelijk thuis. later mijn papa ontmoet. en gelijk met me zussen vueltas door het dorp gereden en s middags bij het zwembad assado gegeten. daar veel vriendinnen van iedereen ontmoet en s avonds of eerder s nachts mate gedronken op het plein. waar annemijn de andere nederlandse chica erbij kwam zitten.
nou vrijdag mijn bienvenida. heel de dag bezig geweest met mensen uitnodigen en geld ophalen. op het laatste moment was alles pas geregeld, maar ja dat is argentina. een super leuke avond gehad en aan het einde kletsnat door een water gevecht. toen nog met een groepje naar mijn huis om te ontbijten en rond een uur of 8 me bedje in.
we worden elke dag rond 11 uur wakker gemaakt voor het middag eten en daarna gewoon weer een lekkere siesta. de rest van de dag lekker rond hangen bij vrienden mate drinken, kaartspelletjes spellen en rond een uur of 5 naar bed. zaterdag was ik naar een salsa show geweest en daarna door naar een bar om daar na door te gaan naar de boliche.
ondertussen kan ik merken dat mijn spaans al weer beter is geworden dat moet ook wel als er altijd 5 meiden alles door elkaar aan je te lopen vertellen.
nou jullie merken wel dat ik het erg naar me zin heb in dit kleine dorpje. en helaas moest ik na een week al weer weg. met een groot afscheidscomite werd ik uit gezwaaid en na een paar uur kreeg ik al de eerste smsjes dat ze me al miste.
Ik ging namelijk naar ushuaia, het einde van de wereld. maar voor ik daar was had ik een bus rit van 4 ur naar bs. as. en nog een vlucht van 4 uur. en ja daar waren we dan in de zuidelijkste stad ter wereld. en gelijk ook een stuk kouder van zon 30 graden naar 10. dus daar liep ik met mijn skijas, sjaal, muts en uggs. want het was een grote overgang. maar wel lekker na 3 maanden wat echte verkoeling.
die eerste dag naar het museo del fin del mundo. dit stelde niet echt veel voor. en de rest van de tijd vrij.
de volgende dag naar parque de la tierra del fuego. veel natuur en in de trein geweest.ook heb ik en stempel in mijn paspoort gehaald van het einde van de wereld. uiteindelijk lunch op een boot waar we naar een paar eilande voerde met zeeleeuwen en vogels die pinguins moesten zijn. in het hotel een siesta geslapen en s avonds naar een restaurant waar blijkbaar al tijden niemand geweest was. na het eten de coordinadores overgehaald dat we mochten blijven en toen kareoke gezongen, helaas werden we na een aantal liedjes het podium gestuurd.
de dag erna hadden onze begeleiders het leuke idee om naar de berg te gaan lopen. dit zou 3 kilometer zijn maar we moesten de berg ook nog op. gelukkig hadden we ze al snel overgehaald om een taxi te nemen. toen met de stoeltjes lift naar boven, en de rest van de tocht lopend. zelf ben ik naar een tijdje gestopt met lopen en ben ik terug gagaan naar het restaurant onder aan de berg voor een lekkere warme chocomel.
die dag erna weer vrije tijd en s middags vlogen we door naar el calafate. op het vliegveld had ik even mijn mail gelezen en even meegedeeld hoeveel gouden medailes we hadden.
de volgende dag naar el calafate als je in het vliegtuig zit vlieg je echt over niks. zo ver je kan kijken is er gewoon niks. ook toen we geland waren stonden we buiten van, ja waar zijn we beland. eerst moesten we nog een bus rit van 20 min. naar de stad. en el calafate gingen we naar de glaciaal.de grootste ter wereld en hij was ook echt enorm. elke keer hoorde je het ijs afscheuren en viel er weer een stuk in het water. super mooi om te zien. s avonds weer uit eten .
de dag erna deden we een ijsbergen tour met de boot zodat we het nog beter konden zien. en weer super mooi. ook weer condors gezien. maar het is daar wel europa. je hoord over engels, nederlands en duits. dit omdat de reizen gewoon te duur zijn voor de argentijnen. beetje jammer. maar wel leuk.
na het avond eten mochten we nog naar een bar, waar we veel mensen tegen kwamen van de boot. super gezellige avond weer en rond een uur of 3 terug naar het hotel. de volgende ochtend uit checken en nog naar een museum gegaan, maar onze begeleiders hebben absoluut geen richtingsgevoel dus zijn we wel 20x fout gelopen.
nou s middags in het vliegtuig terug naar bs. as. en weer een busrit van 4 uur naar rosario. waar ik naar mijn ouders zou gaan.
maar dit verhaal is wel erg lang geworden dus volgende keer vertel ik over mijn vakantie met mijn ouders. maandag gaan we naar salta en zaterdag ben ik weer thuis.
un beso grande
-
01 Maart 2010 - 07:32
Oma Wil:
Wat zal jij het moeilijk krijgen als je weer terug bent in Heerjansdam. Wat een leventje zeg. Alleen maar feesten en slapen als ik het zo lees. Wordt tijd dat je weer naar school gaat. Fijn dat je het zo getroffen hebt met het nieuwe gastgezin. Ik hoop dat jullie niet veel merken van de aardbeving als je in Salza bent. Gr. -
01 Maart 2010 - 08:05
Hanny:
Hallo Arita,
Je hebt weer een hoop gezien en beleefd. het klinkt allemaal erg spannend en onwijs leuk.Gelukkig kan je nu je ouders weer even zien en nu ben jij de gids en vertaler.Grapig hoor.
Wij zijn gisteren terug gekomen uit zweden daar hebben we de eerste dagen -33 in de nacht en -25 berg -21 dal gehad.
Was een beetje koud maar wel erg leuk.
groetjes uit zwijndrecht -
01 Maart 2010 - 10:10
Sonja:
Hey Arita,
jemig dat klinkt wel heel erg leuk allemaal zeg, je bent echt een mazzelaar dat je dit allemaal mag meemaken. Fijn dat je het zo leuk hebt bij je nieuwe gezin en wat een reizen maak je daar hihi idd zal heerjansdam weer erg tegenvallen vrees ik.. Maar eerst nog maar eens lekker genieten van je vakantie met pa ma jet en marleen..
dikke knuffel vanuit een eentonig zwijndrecht -
01 Maart 2010 - 12:58
Rianne:
hoi arita
wat een feestleventje heb jij daar
fijn dat je nu een leuke familie heb
veel plezier met je paps en mams zus en marleen
kan je lekker heerjansdams mee kletsen
groetjes van ons xxx
-
01 Maart 2010 - 16:09
Roos:
heej Arita,
wat een drukke week zeg!!
nog veel plezier
groetjes Roos -
02 Maart 2010 - 13:30
Mirjam Buitendijk:
cómo estás? que no se fije muy acogedor con su familia visitando a musa.Diviértete con ellos y con todassus nuevas hermanas. Saludos desole Holanda. alguna traducción en la parte de Internet es realmente útil. -
02 Maart 2010 - 15:09
Mirjam:
als je het weer terugvertaalt, weet je echt niet wat je ziet...het slaat kant noch wal...t was leuk geprobeerd.;) -
02 Maart 2010 - 18:27
Anne:
Noujaaa zeg ik was juist zo benieuwd hoe het met je ouders is! Dit wist ik allemaal al ;) Haha, nee hoor meis. Leuk verslagje weer! Je Spaans wordt misschien wel steeds beter, maar je Nederlands slechter! Hahaha.Over 114 dagen zie ik jou weer, woehoeeee
Nou ik spreek je snel weer.
Beso grande! -
02 Maart 2010 - 18:27
Anne:
Noujaaa zeg ik was juist zo benieuwd hoe het met je ouders is! Dit wist ik allemaal al ;) Haha, nee hoor meis. Leuk verslagje weer! Je Spaans wordt misschien wel steeds beter, maar je Nederlands slechter! Hahaha.Over 114 dagen zie ik jou weer, woehoeeee
Nou ik spreek je snel weer.
Beso grande! -
05 Maart 2010 - 14:59
Suus:
Wat een verhaal Arita! Zoveel dingen weer gedaan. Het klinkt allemaal top. En wat fijn zo"n warme gezellige familie. Straks wil je niet meer terug. Het genieten met je pa ma zus en vriendin is bijna weer voorbij. Het was erger geweest als je nog bij de oude familie zou zijn. Nu heb je zoveel lol en prikkels dat het afscheid minder moeilijk is. Nou Arita zoals altijd geniet van alle dagen en tot horens. Dikke zoen xxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley