Even een update
Door: Arita
Blijf op de hoogte en volg Arita
23 September 2009 | Argentinië, Rosario
Hola allemaal,
Weer even een berichtje. Het is even geleden en weet dat jullie allemaal in spanning hebben zitten wachten om te kunnen lezen wat me hier allemaal is overkomen. Nou om eerlijk te zijn niet zo heel veel.
Afgelopen week ben ik niet veel naar school geweest. Heel veel lessen vielen uit, omdat de leraren weer gingen staken. We waren toen om 10 uur klaar met school, maar ik ging naar het postkantoor om 9 uur om een pakketje op te halen en dat heeft een uur geduurd voor ik het had. Dus toen was ik te laat voor school want ik had namelijk 1 uurtje les van 9:20 tot 10. Ook niet echt iets om moeite voor te doen. Maar in het postkantoor gaat het net als alles in Argentinië: rustig. In de ene rij om te zeggen dat je een pakketje komt halen, dan in de andere rij. Ondertussen wordt er door gegeven dat jij voor het pakketje kom en dat wordt dan gehaald. In de andere rij moet je laten zien dat jij het echt ben en dan wordt het pakketje gecontroleerd en krijg je de papieren. Dan weer terug in de eerste rij om je pakket echt te krijgen en te betalen. Maar ondertussen gaan de medewerkers rustig met elkaar staan praten of iets heel anders doen. Gelukkig was de tweede keer dat ik kwam heel rustig en ging het allemaal wat sneller.
Vrijdag ben ik wezen winkelen met twee andere nederlandse meisjes wezen winkelen in Portal, dat is een groot winkelcentrum buiten het centrum. Helaas waren Petra en Ik niet op de hoogte van de voetbalwedstrijd van Rosario Central, dus duurde de reis wat langer en konden we ook niet tot heel laat blijven want ’s avonds is het dan niet zo veilig op straat. Dus om na het eten wouden we weg gaan en toen viel de stroom uit in het winkelcentrum, plotseling was het super donker. Gelukkig ging het licht weer snel aan. Anders zou ik opgesloten zijn in een winkelcentrum, dat zou erg zijn haha.
Afgelopen weekend ben ik met mijn gastgezin naar Santa Fe gegaan. Dit is de hoofdstad van de provincie. De inwoners van Rosario zijn het hier niet mee eens. Santa Fe is namelijk een stuk kleiner en heeft (bijna) geen toeristische en monumentale dingen.
Maar Zaterdag middag vertrokken adriana, ailen en ik naar Santa Fe, carlos kwam later die avond. De autoreis duurde ongeveer 2 uur. En je komt dan niet veel tegen, veel weilanden, ik heb zelfs de nederlandse koe gezien. En een camping, hoewel het meer een veldje was met veel bbq en een paar trekkershutjes. Na twee uur reden we Santa Fe in. Eerst kom je een krote wijk tegen en daarna gewonen huizen. Zelf zie ik niet veel verschil met Rosario, er is minder hoogbouw.
We sliepen in het huis van carlos vader, hij heeft een heel groot appartement 1 blok van het centrum. Het is een oud huis, maar wel heel mooi met hoge plafons.
Na de lunch, gingen adriana en ailen slapen, maar ik besloot lekker in de zon te gaan zitten. Het was namelijk 25 graden. Ondertussen werd bertu (opa) opgehaald door de andere zoon, hij ging daar logeren voor een nachtje. ‘S middags kwam Carlos en Ailen en ik zijn even naar het centrum gegaan, niet heel veel bijzonders. ‘s avonds zijn we naar het huis van de oom gegaan, waar we asado gegeten hebben. En het was koud joh niet normaal. Het koel hier ‘s nachts heel erg af. De volgende dag hebben we na het ontbijt boodschappen gedaan en alles ingepakt. Daarna weer naar het huis van de oom om weer asado te eten, maar nu ook met de andere broer en zijn gezin. Het was weer heerlijk weer, dus hebben buiten gegeten en daarna tijdens de siesta nog lekker in de zon gezeten. Met als resultaat dat me neus erg rood was geworden. Gelukkig is het nu gewoon bruin.
Om een uur of 4 begonnen we aan de reis naar huis, helaas was er in Rosario een ongeluk gebeurt dus was er een enorme file. Argentijnen zijn heel rustig behalve op de weg. Iedereen duwen en toeteren als het even niet snel genoeg gaat naar hun zin. Ook op de meeste kruispunten zijn geen stoplichten dus rijden de mensen keihard tot het midden van het kruispunt, om dan wat afte remmen en te hopen dat er geen auto van een andere kant komt. Ze hebben het geluk dat de meeste wegen éénrichting is, dus hoeven ze maar naar één kant te kijken.
Maar toen we eindelijk thuis waren, uitgepakt en gegeten. Toen vroeg me bedje in.
Maandag was het dia del estudiante en dat betekende een vrije dag. En ook was het primavera, de viering van de lente. Overal waren dingen te doen en in het park was een concert. Daar ben ik naar toegeweest, heerlijk weer zo’n 25 graden. Ook nog naar de film geweest met Ailen.
En toen werd ik Dinsdag wakker met het geluid van regen, Ja na zo’n heerlijke bijna zomerse dag was het de volgende dag 11 graden en het regende. En vanochtend was het zelfs 4 graden, gelukkig werdt dat al weer snel beter.
Nou verder heb ik nu een dokter. Mijn suiker zat hoog, dus nu zit ik op een dieet met heel weinig suiker. Opzich is er niks erg aan, ik eet 5 keer per dag wat zonder zoetigheid. En ‘s middags en ‘s avonds een gewone nederlandse avondmaaltijd, namelijk vlees en groente of sla. Ik mag geen aardappels of iets in die vorm. Dus het is niet zo dramatisch, alleen voor de mensen hier wel. Zij eten namelijk weinig groenten en fruit, vooral vlees en zoetigheid.
Ik heb trouwens van mijn dokter een nieuwe bloedmeter gekregen, hier meten ze namelijk met andere getallen en mijne kon hij niet lezen. Dus die gebruik ik wel. Was wel ff schrikken toen ik 110 zag staan an het meten, maar was even vergeten door 18 te delen. Dan kom je namelijk op de Nederlandse hoogte uit.
Ook heb ik nu twee keer in de week Spaanse les. En ik merk echt dat mijn Spaans verbeterd, dat kreeg ik afgelopen weekend ook te horen. Op school gaat het ook goed, voor het eerst snap ik wiskunde gelijk, maar de rest is nog wel moeilijk.
Ik ben er ook achter gekomen dat ik art heb, deze les veranderd nog weleens, want soms moeten we gewoon naar plaatjes kijken of wat lezen. Maar nu gaan we ook echt wat maken, een masker. In Nederland zou je tijdens zo’n les alles in het lokaal krijgen, maar hier niet. De leerlingen moeten zelf hun spullen pakken en gaan verzinnen hoe ze zo’n masker willen gaan maken. Dit geld voor heel veel dingen, als je iets moet maken dan neem je zelf de spullen mee.
Morgen bijvoorbeeld ga ik bij biologie een koeien oog ontleden en dan moet ik zelf de handschoenen meenemen. Nou ik heb er zin in.
Ondertussen heb ik ook de bustijden ontdekt, die hangen in sommige bussen. Maar ze rijden toch echt op tijd en heel erg vind ik het niet om te wachten.
Ik heb ook eindelijk mijn schooluniform gekocht, dus daar komen nog foto’s van. Het uniform is niet heel erg belangrijk als je je maar aan de kleuren houd en het niet te bloot is.
Vorige week was trouwens schrikken, omdat mijn pinpas het niet meer deed. Gelukkig heb ik een reserve bij me. Maar hij doet het dus niet meer. Carlos is toen met me alle banken in Rosario afgegaan, maar nee hoor. Toen papa en mama op de hoogte gesteld en die zijn naar de bank in Nederland gegaan. Gelukkig was al me geld er nog en moest hij het toen gewoon weer doen. Er was namelijk een storing geweest. Helaas deed hij het daarna nog steeds niet. En moet er nu misschien een nieuwe komen.
Zondag ga ik naar Brazilië voor een weekje, dus zal proberen om daar nog een verhaaltje te schrijven en anders pas over 2 weekjes
Nou bedank voor al jullie reactie, het is leuk om te lezen dat jullie me allemaal zo volgen.
Besitos arita
Weer even een berichtje. Het is even geleden en weet dat jullie allemaal in spanning hebben zitten wachten om te kunnen lezen wat me hier allemaal is overkomen. Nou om eerlijk te zijn niet zo heel veel.
Afgelopen week ben ik niet veel naar school geweest. Heel veel lessen vielen uit, omdat de leraren weer gingen staken. We waren toen om 10 uur klaar met school, maar ik ging naar het postkantoor om 9 uur om een pakketje op te halen en dat heeft een uur geduurd voor ik het had. Dus toen was ik te laat voor school want ik had namelijk 1 uurtje les van 9:20 tot 10. Ook niet echt iets om moeite voor te doen. Maar in het postkantoor gaat het net als alles in Argentinië: rustig. In de ene rij om te zeggen dat je een pakketje komt halen, dan in de andere rij. Ondertussen wordt er door gegeven dat jij voor het pakketje kom en dat wordt dan gehaald. In de andere rij moet je laten zien dat jij het echt ben en dan wordt het pakketje gecontroleerd en krijg je de papieren. Dan weer terug in de eerste rij om je pakket echt te krijgen en te betalen. Maar ondertussen gaan de medewerkers rustig met elkaar staan praten of iets heel anders doen. Gelukkig was de tweede keer dat ik kwam heel rustig en ging het allemaal wat sneller.
Vrijdag ben ik wezen winkelen met twee andere nederlandse meisjes wezen winkelen in Portal, dat is een groot winkelcentrum buiten het centrum. Helaas waren Petra en Ik niet op de hoogte van de voetbalwedstrijd van Rosario Central, dus duurde de reis wat langer en konden we ook niet tot heel laat blijven want ’s avonds is het dan niet zo veilig op straat. Dus om na het eten wouden we weg gaan en toen viel de stroom uit in het winkelcentrum, plotseling was het super donker. Gelukkig ging het licht weer snel aan. Anders zou ik opgesloten zijn in een winkelcentrum, dat zou erg zijn haha.
Afgelopen weekend ben ik met mijn gastgezin naar Santa Fe gegaan. Dit is de hoofdstad van de provincie. De inwoners van Rosario zijn het hier niet mee eens. Santa Fe is namelijk een stuk kleiner en heeft (bijna) geen toeristische en monumentale dingen.
Maar Zaterdag middag vertrokken adriana, ailen en ik naar Santa Fe, carlos kwam later die avond. De autoreis duurde ongeveer 2 uur. En je komt dan niet veel tegen, veel weilanden, ik heb zelfs de nederlandse koe gezien. En een camping, hoewel het meer een veldje was met veel bbq en een paar trekkershutjes. Na twee uur reden we Santa Fe in. Eerst kom je een krote wijk tegen en daarna gewonen huizen. Zelf zie ik niet veel verschil met Rosario, er is minder hoogbouw.
We sliepen in het huis van carlos vader, hij heeft een heel groot appartement 1 blok van het centrum. Het is een oud huis, maar wel heel mooi met hoge plafons.
Na de lunch, gingen adriana en ailen slapen, maar ik besloot lekker in de zon te gaan zitten. Het was namelijk 25 graden. Ondertussen werd bertu (opa) opgehaald door de andere zoon, hij ging daar logeren voor een nachtje. ‘S middags kwam Carlos en Ailen en ik zijn even naar het centrum gegaan, niet heel veel bijzonders. ‘s avonds zijn we naar het huis van de oom gegaan, waar we asado gegeten hebben. En het was koud joh niet normaal. Het koel hier ‘s nachts heel erg af. De volgende dag hebben we na het ontbijt boodschappen gedaan en alles ingepakt. Daarna weer naar het huis van de oom om weer asado te eten, maar nu ook met de andere broer en zijn gezin. Het was weer heerlijk weer, dus hebben buiten gegeten en daarna tijdens de siesta nog lekker in de zon gezeten. Met als resultaat dat me neus erg rood was geworden. Gelukkig is het nu gewoon bruin.
Om een uur of 4 begonnen we aan de reis naar huis, helaas was er in Rosario een ongeluk gebeurt dus was er een enorme file. Argentijnen zijn heel rustig behalve op de weg. Iedereen duwen en toeteren als het even niet snel genoeg gaat naar hun zin. Ook op de meeste kruispunten zijn geen stoplichten dus rijden de mensen keihard tot het midden van het kruispunt, om dan wat afte remmen en te hopen dat er geen auto van een andere kant komt. Ze hebben het geluk dat de meeste wegen éénrichting is, dus hoeven ze maar naar één kant te kijken.
Maar toen we eindelijk thuis waren, uitgepakt en gegeten. Toen vroeg me bedje in.
Maandag was het dia del estudiante en dat betekende een vrije dag. En ook was het primavera, de viering van de lente. Overal waren dingen te doen en in het park was een concert. Daar ben ik naar toegeweest, heerlijk weer zo’n 25 graden. Ook nog naar de film geweest met Ailen.
En toen werd ik Dinsdag wakker met het geluid van regen, Ja na zo’n heerlijke bijna zomerse dag was het de volgende dag 11 graden en het regende. En vanochtend was het zelfs 4 graden, gelukkig werdt dat al weer snel beter.
Nou verder heb ik nu een dokter. Mijn suiker zat hoog, dus nu zit ik op een dieet met heel weinig suiker. Opzich is er niks erg aan, ik eet 5 keer per dag wat zonder zoetigheid. En ‘s middags en ‘s avonds een gewone nederlandse avondmaaltijd, namelijk vlees en groente of sla. Ik mag geen aardappels of iets in die vorm. Dus het is niet zo dramatisch, alleen voor de mensen hier wel. Zij eten namelijk weinig groenten en fruit, vooral vlees en zoetigheid.
Ik heb trouwens van mijn dokter een nieuwe bloedmeter gekregen, hier meten ze namelijk met andere getallen en mijne kon hij niet lezen. Dus die gebruik ik wel. Was wel ff schrikken toen ik 110 zag staan an het meten, maar was even vergeten door 18 te delen. Dan kom je namelijk op de Nederlandse hoogte uit.
Ook heb ik nu twee keer in de week Spaanse les. En ik merk echt dat mijn Spaans verbeterd, dat kreeg ik afgelopen weekend ook te horen. Op school gaat het ook goed, voor het eerst snap ik wiskunde gelijk, maar de rest is nog wel moeilijk.
Ik ben er ook achter gekomen dat ik art heb, deze les veranderd nog weleens, want soms moeten we gewoon naar plaatjes kijken of wat lezen. Maar nu gaan we ook echt wat maken, een masker. In Nederland zou je tijdens zo’n les alles in het lokaal krijgen, maar hier niet. De leerlingen moeten zelf hun spullen pakken en gaan verzinnen hoe ze zo’n masker willen gaan maken. Dit geld voor heel veel dingen, als je iets moet maken dan neem je zelf de spullen mee.
Morgen bijvoorbeeld ga ik bij biologie een koeien oog ontleden en dan moet ik zelf de handschoenen meenemen. Nou ik heb er zin in.
Ondertussen heb ik ook de bustijden ontdekt, die hangen in sommige bussen. Maar ze rijden toch echt op tijd en heel erg vind ik het niet om te wachten.
Ik heb ook eindelijk mijn schooluniform gekocht, dus daar komen nog foto’s van. Het uniform is niet heel erg belangrijk als je je maar aan de kleuren houd en het niet te bloot is.
Vorige week was trouwens schrikken, omdat mijn pinpas het niet meer deed. Gelukkig heb ik een reserve bij me. Maar hij doet het dus niet meer. Carlos is toen met me alle banken in Rosario afgegaan, maar nee hoor. Toen papa en mama op de hoogte gesteld en die zijn naar de bank in Nederland gegaan. Gelukkig was al me geld er nog en moest hij het toen gewoon weer doen. Er was namelijk een storing geweest. Helaas deed hij het daarna nog steeds niet. En moet er nu misschien een nieuwe komen.
Zondag ga ik naar Brazilië voor een weekje, dus zal proberen om daar nog een verhaaltje te schrijven en anders pas over 2 weekjes
Nou bedank voor al jullie reactie, het is leuk om te lezen dat jullie me allemaal zo volgen.
Besitos arita
-
24 September 2009 - 12:19
Suus:
He meisje wat een verhaal. Allemaal leuke dingen gedaan. Ben blij dat het weer beter met je gaat. Wel goed aan je suiker denken beter als het gewoon rond de 8 zit. En dan je pasje Arita. Het is toch geen enkel probleem als je pasje het niet doet. Zo kan je sparen Arita!!!!!
Wil wel graag de foto's met het schooluniform zien wauhh! Maar het is wel beter heb je nooit gezeur over kleding onder elkaar. Hier gaat alles gewoon z'n gangetje je moeder en ik pakken het lopen weer op. Was een beetje op een laag pitje. Kleine stukjes of helemaal niet. En je snap het al we gaan aanzwellen. Jammer he. Karin is terug van haar rondreis en heeft het even moeilijk om weer terug naar haar stage te gaan. Maar zo is het leven en we kunnen niet altijd feesten. Over 3 weken vetrek ik met de meiden naar de USA. We hebben er heel erg veel zin in.
Ik ga weer verder met mijn werk. Het valt wel heel erg op jou kleurige site heeft totaal niets met mijn werk te maken.
Heel veel plezier weer en tot horens. Een knuffel uit Heerjansdam. xxxxxxxxx Suus -
24 September 2009 - 18:33
Hennie En Ria:
hallo arita
heel veel plezier op je vakantie reisje we denken aan je daar in brazilie ben wel een beetje jaloers op je hoor.groetjes van ons -
25 September 2009 - 06:41
Hanny:
Hoi Arita,
Gelukkig is alles weer normaal met je suiker.Je moet inderdaad goed uitkijken met al die zoetigheid daar.
Grapig om te lezen dat jij daar het voorjaar in gaat en wij de herfst.
Gelukkig is het hier lekker aan het nazomeren.
Geniet van het weekend maar lekker in brazilie, ben erg benieuwd naar je volgende verslag en je uniform haha.
groetjes uit Zwijndrecht. -
25 September 2009 - 11:43
Oma Wil:
Heel veel plezier in Brazilië, geniet er maar weer van. Ik pluk bij jullie thuis de druiven, zelf wil de familie het niet. Nou ik wel hoor!
Ik mail je wel weer als je terug bent van vakantie. -
25 September 2009 - 20:21
Rianne:
hoi arita
veel plezier in brazilie
groetjes van ons -
26 September 2009 - 17:16
Mama:
Ik had het al gezegd, maar nog maar een x:veel plezier in Brazilië met alle andere Nederlanders en als je terug bent word je al bijna 18 .....
Dikke zoen xxxxxxxxxxx -
27 September 2009 - 16:47
Suus:
Heel veel plezier in Brazilië. Geniet er van.Dikke zoen xxxxxxxxxxxxxx -
28 September 2009 - 12:12
Sylvia:
Hoi Arita,
Ik ben net terug van een weekje kamp met de groepen 7 van Eline haar school was erg leuk maar vermoeiend,gelukkig heerlijk weer.
Ik lees dat ik maar geen camping moet boeken daar HAHA.Heb je al lekker veel geshopt of heb je daar geen tijd voor.
Hoop voor je dat je pasje het weer doet voordat je naar brazilie gaat want er moeten wel souveniers aangeschaft worden toch.
Fijn dat het spaans al zo goed gaat straks moet je bijles in Nederlands nemen als je terug bent.
Groetjes van ons allemaal en tot horens maar weer.Sylvia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley